***

Unë po e kuptoj
Që nuk ekzistojmë
Kërkojmë frymën e amëshuar
Tia veshim atij mishi
Me ngjyrën që s’njohim
Atë frymë e kam tash;
Në grykë, n’kraharor
Po m’përshkon tërë trupin
Dhe qenien
T’kërkoj ty!
Q’I rri kaq mirë frymës time
Por ngjyrën s’ta shquaj dot
Dhe pres;
Ti vesh frymës gjithçkanë e asgjësë,
Mas veten,
Hapat,
Të rrahurat,
E nis nga fillimi
Dikur kam nevojë të kuptoj
Se asgjë nuk ekziston…
©sabinav